Βρίσκεται απέναντι από το κτήριο του Κοινοτικού Συμβουλίου Αγίου Θεοδώρου. Στη πινακοθήκη ο επισκέπτης μπορεί να δει πολλά από τα έργα του Αγνοούμενου της Κοινότητάς μας Ανδρέα Ευριπίδη, τα οποία καλλιτεχνήθηκαν πριν την τούρκικη εισβολή του 1974. Ο Ανδρέας Ευριπίδης ήταν ένας ερασιτέχνης ζωγράφος κι από καλλιτεχνικής πλευράς έχει αφήσει ως παρακαταθήκη πάρα πολύ αξιόλογο έργο.
Η πινακοθήκη εγκαινιάστηκε στις 8 Σεπτεμβρίου 2019 από τον έντιμο Υπουργό Άμυνας κ. Σάββα Αγγελίδη παρουσία της οικογένειας του Αγνοούμενου η οποία δώρισε τους πίνακες στην Κοινότητα.
Ανδρέας Ευριπίδης
“Η καλλιτεχνική φυσιογνωμία ενός αδικοχαμένου αγνοούμενου Ζωγράφου”
Ο αυτοδίδακτος καλλιτέχνης Ανδρέας Ευριπίδης, αποτελεί μια ξεχωριστή περίπτωση δημιουργού. Σύμφωνα με τις βιογραφικές αναφορές του αδελφού του, σπούδασε στο εξωτερικό και επέστρεψε μόνιμα στην Κύπρο μέχρι και την τουρκική εισβολή. Τα ελάχιστα έργα του που σώζονται, ανήκουν σε μια σύντομη σχετικά χρονική περίοδο από το 1962-1966 και αναδεικνύουν το ταλέντο αλλά και την προοπτική που είχε να εξελιχθεί στην πορεία. Τα έργα αυτά ανήκουν στην περίοδο από το τέλος των γυμνασιακών του Σπουδών μέχρι και την περίοδο των σπουδών του στο εξωτερικό.
Είναι φανερό ότι οι κάθε είδους επιδράσεις μαζί με το ταλέντο του στηρίζουν αυτές τις προσπάθειες και αυτό διαφοροποιείται από τα πρώιμα του έργα (1962-63). Την περίοδο 1964-1966, ουσιαστικά στα χρόνια των σπουδών του, είναι φανερή η γνωριμία του καλλιτέχνη με έργα μεγάλων ζωγράφων όπως του Henri Rousseau.
Ειδικότερα στις προσωπογραφίες είναι φανερή η μετατόπιση αυτή. Το 1962 στην προσωπογραφία γυναίκας, επιχειρείται η ζωγραφική απόδοση του προσώπου με ένα απλουστευμένο τρόπο, ο οποίος τονίζεται από τον λεπτομερή διάκοσμο των υφασμάτων, ενώ στην προσωπογραφία του πατέρα του (1966), το έργο αποκτά πλαστικότητα και κυρίως δίνεται έμφαση στην προσωπικότητα του προσώπου.
Στην τοπιογραφία που περιλαμβάνει θεματικές από τη ζωή και τα τοπία της υπαίθρου αλλά και τη θάλασσα είναι εξίσου σημαντική η αλλαγή που επιτελείται. Σε αρκετά από αυτά, η πραγματικότητα συναντά την φαντασία και ενδυναμώνει το αποτέλεσμα με την προσωπική του οπτική.
Ο Ευριπίδης δημιουργεί ένα πλασματικό περιβάλλον με ιδιαίτερη ευαισθησία, όπου τα καθαρά χρώματα απηχούν ένα μαγικό κόσμο. Η απλοποίηση και η αμεσότητα της έκφρασης αποτελούν τα βασικά γνωρίσματα σε όλες του τις προσπάθειες, που κινούνται μεταξύ της αφελούς και της προσωπικής γραφής.
Δρ Τώνια Λοΐζου
Ιστορικός Τέχνης
